Innowacyjność projektu polega na połączenia naturalnych, lokalnie wystękujących materiałów (słomy ryżowej i ze zbóż, bambusa) wraz z prostotą wykonania, do tworzenia zdrowych i ciepłych schronień dla mieszkańców okolic Nepalu i Tybetu, po trzęsieniu ziemi. Na sam projekt wpływ miała kilka uwarunkowań, miedzy innymi wilgotny, deszczowy klimat, tymczasowość schronień, łatwość i dostępność instalacji, chęć stworzenia jak najbardziej optymalnego przestrzennie i ekologicznie rozwiązania. Projekt składa się z modułów/pokojów które można komponować, niczym mandale w większe struktury. Komunikacją w tych jednostkach jest zadaszony i osłonięty przepierzeniem bambusowym porch.
Same jednostki maja konstrukcję bambusową stropu i podłogi podniesioną na fundamentach z kamienia – punktowych (wentylacja i osuszanie domu od spodu) oraz wentylowany, dwuwarstwowy dach. Konstrukcja ścian to kostki słomy (samonośne) z niewielkimi usztywnieniami z bambusa (strawbale loadbearing). Warto dodać że konstrukcje strawbale wykazują dużą odporność na trzęsienia ziemi. Założeniem było by instalacje w budynku były jak najbardziej proste i ekologiczne, zaprojektowano toalety kompostowe i kompostowanie odpadków na biogaz w większych jednostkach. Przewidziano też zbieranie deszczówki oraz używanie tylko biodegradowalnych, naturalnych detergentów, tworząc jak najbardziej zdrową i ekologiczną przestrzeń. Niewątpliwie innowacyjne w projekcie jest użycie tego co lokalnie dostępne i proste do rozwiązania globalnych problemów. Jednostki takie mógłby stać się również przykładem cohousingowych, nowoczesnych, ekologicznych mieszkań dla współczesnych nomadów. Łatwość budowy, modułowość, biodegradowalność, troska o otoczenie.
Plansza konkursowa 1
Plansza konkursowa 2
Plansza konkursowa 3
Plansza konkursowa 4
Plansza konkursowa 5
Widok modułu
Widok zgrupowania modułów
